Albertis Ideale Kerk
Er is een rijk beeld van de ideeën achter de kerken uit de vijftiende en zestiende eeuw. in feiten , de eerste architecturale verhandelingen van de renaissance, Alberti’s “De re aedificatoria” omschreef het eerste programma over de ideale kerk van de renaissance. Het zevende boek uit deze reeks bevatten het gebouw en de detaillering van “heilige architectuur”. Albertis Interesse naar wenselijke vormen voor tempels, zijn synoniem voor kerken, begint bij de circle. Ook de natuur geeft de voorkeur naar ronde voormen, verklaard Alberti. Zo is de aarde rond, de sterren, bomen, dieren en hun nesten.
Naast de Circle, beveelt Alberti negen geometrische basisvormen aan, binnen al zijn kerken. Hij benoemt het vierkant, Hexagoon, Octogoon, Decagoon en Dodecagoon. Al deze vormen zijn bepaald door de circle. Alberti verteld hoe je de lengte van de zijdes kan bepalen. Als additie tot de genoemde zes figuren, noemt hij nog drie ontwikkelingen van het vierkant; Vierkant plus een half, vierkant plus een derde en dubbel vierkant.
De negen basisvormen kunnen verijkt worden door koepels. Voor vloerplannen die opgebouwd zijn met vierkant als basis vorm, suggesteerd alberti een koepel aan het einde, of een centrale koeple aan beide einde van het gebouw.
Alberti geeft niet direct een voorkeur aan een basis vorm, maar is een voorstander van de ronde vormen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten